Fatma Anne Şiiri - Ali Fikri Karadeniz

Bir dilim ekmek için yola çıktılar
Katar katar trenler onları taşıdılar
Gurbet miydi, ev miydi bilinmez
Bir bir yuvalarını kurdular!

Remzi de bunlardan biriydi
Çoluk çocuk, hanımı Fatma’yla buraya geldi
Amaç bir dilim ekmekti tabii
Hep birlikte bölüşüp yiyeceklerdi...

El ele verecekti hayat arkadaşıyla
Çalışıp didinecek, kazancı biriktireceklerdi
Umutlar ekiyordu boy boy, Almanya’nın bağrına
Ümitler biçiyordu dağ dağ, hayalleri ardına...

Bir yuva kurdular umutların içinde
Bir baca tüttürdüler, bu yabancı ellerde
“ Her şey güzel olacak Fatma” derdi “ Her şey”
Hesaba katmadığı kaderi bilemezdi

Bir sabah ki, gökte güneş simsiyah
Bir bulut ki, acıları yüklemiş
Ecel O’nu çağırmış ya bir kere
Remzi ekmeğine yönelmiş...

Fatma bir anneydi, bekler beyini
Hem bekler de
Aşı ocakta kaynar.
Yavruları etrafında dolaşır
Yuvasına dört elle sarılır...

Sarılır sarılmasına ya
Remzi’den haber gelir
Başlar güneş kararmaya
Başlar bulutlar ağlamaya
Yürekler parçalanır
Remzi aralarından ayrılmıştır...

Vasiyeti vardı hanımına
Canın’dan çok sevdiği Fatma’sına
“Hani Fatma...”
“Belki bana bir şey olursa”
“Yani farzet ki olursa”
“Beni bu yaban ellere koyma”
“Getir beni köyüme”
“Getir beni doğduğum yere”
“Sakın ha... Fatma bunu unutma! ”

Unutur mu Fatma?
Unutur mu hayat arkadaşlarının sözlerini
Bağrına taşları basar da
Dağ gibi Remzi’sinin
Yerine getirir vasiyetini...

Sona döner O canını alan Almanya’ya
Döner Remzi’yi kaybettiği topraklara
Yeniden başlayacaktır,
Yeniden... Yeni baştan,
Remzi’nin hayalleri yarım kalmayacaktır...

Fatma güzeldir, güzel olmasına
Taliplileri çıkar, O istemez
Bilmezler ki Remzi O’nun için asla ölemez
Ölmemiştir içindeki sırma delikanlısı
Bitmemiştir içindeki gönül acısı...

Evlenmez Fatma anne... Evlenmez...
O’nun yüreğine başka Remzi giremez
Başlar sıfırdan hayallere
Başlar tek başına ağır işlere...

Gece gündüz demez, çalışır durur
Çocuklar için koşturur durur
“Kimseden eksik kalmayacaktır” der
“Kalmayacak benim yavrularım”
Fatma anne böyle fedakar olur...

Yıllar bir birini kovalar kovalamasına ya
Çocuklar büyüyüp işe girmiştir
Her şey güzel gelişmişti de
Fatma annenin yüreğinde
Remzi’sinin acısı hala derindir! ! !