Bilemedim halk içinde ismini,
Bir ad koydum, Nebi kızından Fatma.
Tanırım görürsem –billâh- resmini,
Hayâdan al olmuş yüzünden Fatma.
Zeynep misin, Ayşe misin, Mine mi?
Sensin delen yıllar yılı sinemi,
Hele görün, meçhuldesin yine mi?
Usandım ben artık nazından Fatma.
İsmin meçhul, vasfın malûmdur bence,
Nezaket, terbiyen inceden ince,
Kaldırıp başını nazar edince,
Feraset akıyor gözünden Fatma.
Şefkat ü merhamet, rikkat var sende,
En müstesna iffet, namus, ar sende,
İki komşu birbirine küsende,
Barışırlar tatlı sözünden Fatma.
Tanıtamaz seni bugünkü basın,
Hüsnünü örtüyor, çünkü libasın,
Yürüdükçe salihasın, Fatma’sın,
Fatımatüzzehra izinden Fatma.
İbrahim günaydın
05.08.1982
Kayıt Tarihi : 5.2.2010 00:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!