FATMA 1
Bilirsen sen söyle, bilmezsen bari,
Bana sor diyeyim; sen nesin Fatma?
Tarihin şerefi, hem iftiharı,
Fatih’e, Yavuz’a annesin Fatma.
Ta doğuştan sen sahipsin imana,
Salihadır seni doğuran ana,
Nice bin yiğide ve kahramana,
Bacısın, dadısın, ninesin Fatma.
Yükselir cemiyet bilimle, dinle,
Bunlar öğrenilir eğitiminle,
Niçin mi değerin yüksektir? Dinle;
Sen özsün, toplumda sinesin Fatma.
Sen örtün içinde saklı bir name,
Sahibine açık, saklı âleme,
Mümkün mü kalmamak sensiz eleme,
Sen gül ü bülbül- ü hanesin Fatma.
Cennetin köşküne giden yolların,
Üstünde köşk kurdu razı dillerin,
Yolun açık, taze kalsın güllerin,
Ve mutlu gemiye binesin Fatma.
İbrahim Günaydın
1980, Erzurum.
Kayıt Tarihi : 16.1.2010 10:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Özlediğim hayat arkadaşımı Fatma diye resmeyledim.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!