birşey ögrendim
gel değişik sevah
sen beni sev ben seni sevim
sevdayı yaşıyah
sen benim için yan
ben bu şehrin yüreğine yasladım başımı
ben bu şehre ağladım her gün batımı
ben bu şehre sevdalandım yandım
birtek bu şehre haykırdım ahımı,efganımı
ateş var bu şehirde..aşk var kızıla boyanmış
ibrahim güllerinin yanık kokusuyla körükler yürek ateşimi uzakların ılık esintisi..
yeşil gözlerindeki serinliğe takılır, kavruk çöllerdeki serapların hayali..
alevlerin kızıllığı boyar, günbatımı keşmekeşliği...
VE AŞK......
permeperişan, kül kül, hücre hücre, yalın ayak bağrına düştüğüm andır sevdiğim..
yüreğim göçtü yurdundan, yanaştı istanbul kıyılarına..
Bir gül düştü avucumdan, pervane oldu narına..
YAR!
adını hasret koydum, destursuz daldın bağrıma..
sevdam bir elçi oldu, vuslatı yazdım fermanına..
renkleri soldu baharın, aşkın resmi yarım kaldı..
bozbulanık bir hüzün vakti
eğildim içimin ırmağına
kana kana yudumladım sevdayı
bir umut doğdu sancısız
boy verdi gönlümün doruklarında
hüzzam bir şarkıdır istanbul duduklarımda
nazlı bir yardır salınır rüyalarımın doruklarında
bir kordur tutamadığım bırakınca yandığım avuçlarımda
bir sevda bir sevda oluk oluk damarlarımda
uzaklarda yanıbaşımda demir bir fermandır beni sana çağıran
hicran
hüzün kokuyor yine gece...
yıldızların büyülü zemheresinde, sessizliğin sesinde sen
gece soğuk, üşüyor ellerim
koca bir yangından arta kalanları bağrıma süpürdü rüzgar..
üşüyor ellerim, yanıyor yüreğim..
eylül düştü bağrıma
renklerden sarı..
gözlerimde tutunup kalan
visalin anısı
mevsim hüzün kokuyor
yoksun artık...
yoksun yanımda, hayatımda, yazdıklarımda....
gittin..
yalnız bir bedevi gibi kalakaldım yürek çöllerimde..
soluk soluk canlanan birde acı gözlerimde...
gittin...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!