bir otobüsün en uğursuz koltuğundan
ve kirli bi camın ardından gördüm en son çehreni
14üncü koltukta oturuyordu için
oysa omzundan çok camın boşluğuna düşüyordu başım.
duru durağı yoktu fikrimin, otobüsünde...
direk istikamet diyerek yol alıyor ve ufalıyordun gitgide
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!