Fatihim Şiiri - Yaşar Duymuş

İstanbul’u fetheden güzel kumandan,
Peygamberimizin müjdelediği, Fatih’im,
Akşemsettin hocası,ağır edasıyla,
Tufanında Kur’an elindeydi Fatih’im.

Yıl bin dört yüz elli üç,kuşatmalar başlamıştı,
Kahpe Bizans,diyarında,elli üç gün gece,
Kahraman askeriyle,top tüfek gülle,
Peygamberimizin şefaatiyle,yürüdü Fatih’im.

İlk sancağı diken,Ulubatlı Hasan’dı, surlara,
Şehit oldu düştü,pençesiyle,düşmanı savuran,
Mehter marşıyla coştu,mahşer-i koca ordu,
Gazilerinin işaretiyle,ferman eyledi Fatih’im.

Düşman donanması,sayısızdı,şehri sardılar,
Her taraf,ağlıyordu,kolumuzu kırdılar,
Türk ordusu,şahlandı,ya seddar ya Allah,
Başkomutandı,serhad gücüyle Fatih’im

Gemiler kızakla kaydırıldı,indirildi denize,
Tayfalar bin bir tevhitle,sarıldı sancağa,
Dalgalanan bayrak,yere düşen Mehmed’iyle,
Fetih olan İslambol adıyla çok yaşa Fatih’im.

Konstantiniye düştü,ya Allah adıyla,
Ne güzel, asker onu fetheden,güzel kumandan,
İslambol adıyla,dinimiz yaşar kıvılcımıyla,
İstanbul seninle yaşadı,yaşatılacak Fatih’im.