Dün gece fatiha kokulu bir şiir okudum annemin ruhuna ve üfledim aynadaki yansımama,
Saçlarım havalanmadı bu defa.
Anladım ki, annem kadar ölüydüm aslında...
Çoktan çözmüştüm hayatın oyununu,
Biliyordum sadece nefes almak değildi hayatın kanunu...
Bir sen vardın hayatın tadı tuzu,
Bir sen vardın ölüme inat yaşama umudu,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
