matemim sis çökmüş dağlara benzer
artık yaşadığım yalandır anne
canımdan her gün bir can çekişiyor
hayata güldüğüm yalandır anne
dünyam karanlık bir hücreye dönmüş
ey sevgilim ey cananım ey aşkım
bu aralar niye uzak durursun
sevmedinmi beni baharım kışım
niye beni yerden yere vurursun
bakışların kaçar oldu gözümden
bugün niye böyle derti
bilmem niye efkarlıyım
sanki savaştan çıkmışım
her yerimden yaralıyım
yanımda kimse kalmadı
işte böyle gülsen yüzüme karşı
söz söylesen benim sözüme karşı
asmasan yüzünü özüme karşı
hayata başka bir gözle bakarım
susunca kahkahan yasa bürünür
sana nice yıllar diliyorum gönlümde
uzaktayım çok uzak ne gelirki elimden
hasretini özlemini duyuyorum derinden
sensiz ama hep seninle geçiyor bu yılbaşı
gittiğin günden beri saatleri durdurdum
gözümden sakındığım gönlümdesakladığım
resimlerine bakıp her geceağladığım
hasretin denizinde çırpınıp çağladığım
şu dünyadaseninlesensiz yaşamaktayım
dostlar neşede görsün yoksa güldüğüm yalan
kaç zamandır sana karşı böyleyim
söylemeye korkuyorum ayşegül
şaşırmışım derdim kime söyleyim
bil demeye korkuyorum ayşegül
sanki başka bir cansın sen canımda
kısa sürdü bu sevgi erken bitti aşkımız
pusulasız bir gemi gibi şimdi rotamız
dağlar bile kaldırmaz o derece acımız
ayrılıyoruz işte ağlamak neye yarar
göz yaşımız akıyor hicranın denizine
masamda dertlerim karşımda ihanetin
kaderime kızarak içiyorum bu gece
dilimde beddualar yüreğimde nefretim
yeminleri bozarak içiyorum bu gece
deliyim divaneyim perişan bir haldeyim
artık karanlıktır artık virane
çökmüştür bu dünya benim gözümde
rüzgarın önünde bir yaprak gibi
göçmüştür bu dünya benim gözümde
kırıldı sonunda sabrımın teli
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!