Aç şimdi camı bak dışarıda ki insanlara
Koy birinin yerine kendini özgürleştir kafanda
Ne yapmak istediklerini belirle ve yönet
Ne kadar zevk aldığını şimdi düşün
Kapat camı gir içeri otur ve düşün
Sen dışarıda gezerken kaç kişi bu yaptığını sana yaptı?
Bir göz yaşı kadar masum
Bir yağmur tanesi kadar şeffaf
Bir sitem kadar arsız
Bir hayat kadar basit olsun
Bana sevgin...
Bilinmez bir insanın ne düşündüğü
İnsanın kendisinden başkası bilemez
Yolda yürüyenin, sandalyede oturanın
Hiç birinin bilinmez ne düşündüğü
Odamın kapısından giren babamın
Varmı anlamsız kılan cümleler seni
Dudaklardan dökülüp seni ifade etmeyen
Ölümsüzleştirmek isterken sana ölüm dedirten
Yoksa ifadeler mi kırdı? sözcüklerin kalbini
Ben korkarım bir cümle kurmaya sana
Korkarım seni kaybeden sözcükleri yazmaya...
Zor akşamların birindeyim yine
Karar vermenin, uçurum ucunda durmanın zamanı şimdi
Yolumu çizme vaktinin geldiğinin işareti
Karşımdaki insanların sevgisini ölçmeyi bırakma zamanı
Sevdiğim insanlara gönül verme vakti
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!