Fatih Sultan Şiirleri - Şair Fatih Sultan

Sevsem bir dert sevmesem bin merhamet ,
Bu nasıl hayat böyle namert,
Sanki heybetini almış da saha kalkmış,
Sanıyor dünya sadece ona kalmış,

Sabah olmaz , güneş doğmaz gönlüme,

Sarsam seni kollarıma, uzansam boylu boyunca yanıbaşına,
Koysam başımı göğsüne, benimle iken kalp atışlarını hissetsem,
Biraz da kendimi dinlesem,dinlensem...

Yok mu bir çaresi sensizliğin,
Boğdu beni bu çaresizliğim,

Nereden geldiğini anlamadığım bir ses fısıldıyor du kulağıma,
Sanki gölgelerin arasında kalan beni anlatıyor du,
Hiç ummadığım, beklemediğim bir andı,
Sana olan duygularımdı, sana susayan olağan durumlarımdı,

Kim ne derse desin duymaz benim kulaklarım,

Yürüyelim mi bu gece seninle el ele mehtaba karşı, bakalım mı yıldızlara yönlerimizi bulalım mı,biliyormusun yıldızlar da doğar, büyür ve ölürler, ama en önemlisi nedir bilirmisin bir yıldızın öldüğünü görmek doğduğunu görmekten çok daha kolaydır, asıl olan doğduğunu görebilmektir,
İşte bende senin için doğdum ama sen bunu göremedin,
Oysa mirach gibisin,ay gibi parlıyor ve ışıldıyorsun, aslında şimal gibi nereye baksam kuzeyi gösteriyorsun, ben artık yönümü bulamıyorum sen yanımda olmayınca,
kayboluyorum evrenin karanlığında seni arıyorum her yanımda, güneşimsi gülüşünün altındaki masumiyetine bakıyor ve yine bakıyorum, sonra dalıp uzaklara gidiyorum sonsuzluğa doğru yürüyorum ama yönümü bulamıyorum yanımda sen olmayınca,

Bırakma ey sevgili gönül denen bu şeyi, sarıl sıkıca ölum bu canda ebedi,yaraların kabuk bağlar fakat her an o yüreği dağlar, geçmez izi geçsede sevgilinin sana olan sevgisi,

Sonbahar gelir yapraklar sararır, gönül bu her şeye dayanır, kış gelir gök beyaz ağlar, geçmez izi geçsede sevgilinin sana olan sevgisi.

Çıkarsın sokaklara yağmurda çamurda, dalarsın insanlara,bakar bakar ağlarsın yaşayanlara,
Yanından geçen arabalar çamur atar paltona, ıslanırsın ya yinede sarılırsın ona,işte oda oyle bir sey gelip gecer ama sen ona aldanma...

Ben sensiz ne yaparım, nasıl yaşarım ki !
Beni koydun derdimle bir başıma,
Anlatamam ben kimseye , neylerim kendi kendime,
Yoluma taş koydun , aşkıma aşkıma bana inat mal oldun,
her şeyden geçtim ama bir senden geçemedim,
Kadehlere boğuldum, sabahlara hayal oldum,

Sev be kardeşim, sev iste
Yok azı çoğu, ilk kez gibi,son gün gibi sev,
Ama sev,,,
Yürümesende yol gibi,okumasan da şiir gibi ,inanmasan da rab gibi sev,,,
Ama sev,,
Renkli pencereleri ,yavru kedileri,mehmedin dönüşünü sever gibi sev,

lk gördüm unutamadım, sensiz ben nefes dahi alamadım,
Aşk çarpar anlamazsın dedin, ben sana diyemedim,
Gözlerinde gördüm ben onu, işte o anda da vuruldum,
Kalem tutmaz dı elim, yazmazdı gecelerde dilim,
Saatler akmazdı bu şekil, alıp gider oldu ,
O bakışların, o alkışların di belki beni esir alan,

Bu gece kar yagdi ya sen uyurken ,
Gökyüzü aydınlandı, beyaza büyülendi ya sen uyurken,
Soğuk daha sert geldi,etrafı kan dondurdu ya sen uyurken,
İste ben o anlar seni düşledim, seni hayal ettim sen uyurken,

Hani sen anlamıyorsun ,Belkide bilmezlere oynuyorsun ya,

Yine bir eylül akşamıydı,
Havada hafif bir yağmur vardı ve ardında bıraktığı toprak kokusu,
Beraberinde getirdiği lodos ve onun eşsiz kulak pası silen tınısı,
Yine bir eylül akşamıydı,
Sararan yaprakların dallarından ayrılırken bıraktığı şıkır şıkır ses tonları,
Sabah olunca çöpçülerin toparladığı ve poşetler ile istiflediği bir eylül sabahıydı,