Fethettiğin kaleler şimdi otlar bürümüş
Etrafında entrika hile almış yürümüş
Sen şehitsin sultanım, bu hainler çürümüş
Uyanıpta bir görsen, ne hallere düştüler
Saldırdılar mirasa, herşeyi talan ile
Sattılar ne var ise hain bir plan ile
Kandırdılar milleti, her zaman yalan ile
Sırtlanlar memlekete, koştular üşüştüler
Adını evladıma ad olarak seçmişim
Korkum yok zalimlerden ben canımdan geçmişim
Yolunda izindeyim kefenimi biçmişim
Ayağa dikilince kaçarken itiştiler
Elimden geldiğini bir vatandaş olarak
Mücadele ederim seni örnek alarak
Satılmış insanların yanlışını bularak
Bu zalimler maşadır dışarda yetiştiler
Kayıt Tarihi : 24.5.2007 23:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
fatih sultan mehmet pasamizin anisina...
![Selvi Çelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/05/24/fatih-sultan-mehmet-3.jpg)
vakarlı bir anlatım olmuş, hakikat taşları gediğine konmuş, yüreğinize v kaleminize sağlık. Tebrik ediyor ve tam puanımla da kutluyorum. Antolojime alıyorum.
yürekten kutlarım saygı ve sevgilerimle
buda benimki
Bre İstanbul!
Ey İstanbul! Ben ki burçlarına hilâli diktim,
Uğruna civan mert yiğitlerimle kanlar döktüm,
Senin yollarına bin bir renkten çiçekler ektim,
Bre İstanbul! Aç göynün Fatih benim, ben Fatihim.
Ol hasret-i aşkınla yandım yandım da kavruldum,
Gazadan gazaya cepheden cepheye savruldum,
Yıllar yılı nar-ı ateş-i aşkınla yoğruldum,
Bre İstanbul! Aç göynün Fatih benim, ben Fatihim.
Bilirim yıllar yılı hasretle beni bekledin,
Muratla güne gün, aya ay, yıla yıl ekledin,
Yüreğinde sevda sevda cehennemleri sakladın,
Bre İstanbul! Aç göynün Fatih benim, ben Fatihim.
Nice nice serdarlar sevdanla yandı tutuştu,
Alperenler, bahadırlar senin için vuruştu,
Ol bezm-i yarenler Eyyüp Sultan ile buluştu,
Bre İstanbul! Aç göynün Fatih benim, ben Fatihim.
Ahİstanbul! sen yok musun, yoksa sen hiç yok musun?
Yoksa koskoca Fatih-i İstanbul’a çok musun?
Yoksa sen ehl-i cehle Hakkı Huda’dan hak mısın?
Bre İstanbul! Aç göynün Fatih benim, ben Fatihim.
Göklerde yankılandı Ezan-ı Muhammediye
Gözlerimizden kalktı perde uzandık Kabe’ye
Biz kapandık Ayasofya’da seninle secdeye,
Bre İstanbul! Aç göynün Fatih benim, ben Fatihim.
Şükür kavuştum sana, sen de kavuştun ya bana,
Ben ki seninle hükmettim tüm çağlar-ı cihana,
Selam olsun hocam Yesevi, dedem Oğuz hana,
Bre İstanbul! Hünkâr-ı Fatih benim, ben Fatihim.
Etrafında entrika hile almış yürümüş''..
.
Belki şööyle bi' 300 yılı
silmiş süpürmüşsünüz Efendim...
İyi de yapmışsınız...Tebrik ederiz...
(Bu arada hikayedeki paşa,acep kim ola?)
.
Saygılarımızla...
.
Vesselam
hörmet ve taktirlerimle
TÜM YORUMLAR (14)