Nede güzeldi el ele tutuşmanın ayıp olduğu zamanlar,
Göz göze gelince, bir utanmalar bir kızarmalar,
Nasıl unutulur güneşi gördüğünde durgunluğu denizlerin,
Balıkların çılgınlığı, kokusu küflenmiş ekmeklerin...
Son yaprağını düşürürken bahar,
Güneş yeni yeni hazırlanırken gitmeye,
Sarı kanatlı kuşlara benzerken vedalar,
Hani kar yüz tutarken erimeye...
Gözlerinde nisandan kalma bir yağmur,
Su, sevdalanır deyse ayakların,
Şaire ilhamdır güzel saçların,
Her satıra dokunsa dudakların,
Şiirler duacın olur sevgilim.
En ufak bir gülüş atsa gözlerin,
Sen gidince gönülden,
Ateş düşer yeniden,
Toprak gibi ölmeden,
Yağmurunla gel bana.
Can bedenden göçmeden,
Geceyle gündüzü ayıran Tanrım,
Soyumu töresinden ayırmasın.
Türk'ü cihana Hakan kılan Tanrım,
Hakan kıldığın Turan'sız kalmasın.
Soyunu tek, boyunu mert kıldığın,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!