Güneşim olsan
Yaksan beni
Tüm bedenimi
Kavursa alevin,
Kucaklasa sıcaklığın benliğimi
Erisek birlikte
Matematik gibi hayatım
Tüm rakamlarala yaptığım her işlemde,
Etkisiz eleman misali
Bendeki tek sonuç,
Hep sıfır gibi
masal gibi;
bir varmış bir yokmuş,
sorumluklarımız da varmış
ben burada sen kaf dağının arkasında,
buluşmamız gelecek masalda,
özlesemde ne fayda,
Dün gece seninleydim
önden önceki gecede
Yarında var olacaksın tüm hayallerimde
kızgınım kendime
Bakabilseydim keşke güzel gözlerine
Sensizlik aslında sessizlik.
Sensizlik büyük bir boşluk
Sensizlik aslında zifir karanlık
Sensizlik rüyasız geçen gece
Sensizlik hayatta eksilen hece
Sensizlik......
Hep yarına,
Çocukken başladı bu zorunlu öğreti,
O zaman,
Belki bir çocuksu heves,
Beklide ihtiyaç,
Bir ayakkabı
Seni,
içinde sen olduğun için,
İçinde yaşadığın şehri,
Buğulu bakan gözlerini
Sesini
Sadece seni
Yalnızdım
Ve aşksız,
Neden diye sorudum kendime,
Cevap Newton’un sözünde;
Aşk köprü kurmaktır. İnsanlar köprü kuracakları yerde, duvar ördükleri için yalınız kalırlar
Gecenin karalığında
Işığım olsan
Deniz üstünde raks eden
Yakamoz misali,
Sarsan güzelliğinle her yerimi
Doldursa kokun tüm benliğimi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!