Bak bir adım dâhi atamıyorum senden
Çizdiğimiz mutluluk hudutları ise
Her biri bir başka ayrılığın işgalinde
Gücüm yok
Yine bir gece yarısı bir damlacık kalmışım
Oda susarsın diye bana
Kirpikleri gecelerime uzayan kadın
Bırak uyusun gözlerim gamzelerinde
Sevgi dersen hepsi senin olsun
Sen dersen ben seninim.
Sesiyle yüreğimi okşayan kadın
Kuşlar gökyüzüne alışır gibi
İşte bende sana öyle alıştım
Dereler denize karışır gibi
İşte bende sana öyle karıştım.
Unuttum ben kendimi
Aynaları unuttum
Üstümü başımı
Saçlarımı unuttum
Unuttum ben gülmeyi
Seni ne yazmak ne söylemek
Oturup sessizce izlemek istiyorum
Bir denizi izler gibi dinlenmek
Göz bebeklerinde yaşlanmak istiyorum
Yüzümde beliren tüm çizgilerin
Ah Neriman
Güneşi gülüşüne sığdıran kadın
Siyah saçlı uzunca boylu
Sanki ömrüme yazılmış adın
Neriman.
Gereksiz birşey diye bakarken aşka
Tutup kollarımdan götürdün beni.
İnanmazken hiç mutlu sonlara
Nasıl olduysa kandırdın beni.
Birgün biter diye düşünüp dururken
Bir araba gibi
yıllar gibi
aylar gibi
günler gibi
Bir yıldız gibi kayıp
yada bir kum tanesi gibi avuçlarımdan
Bugün o gün ikinci yıl
Bugün ölüm yıl dönümüm
Bugün o gün sende yıkıl
Bugün mezar taşım yüzün
Ellerimin dev boşluğu
Ne taş var yolunda ne çamur kalk gel
Tatlı bir hevesle gururu aş gel
Kötü olan ne varsa orada bırak gel
Özledim kokunu tenini al gel
Gel işte bu gece gel tam sırası
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!