Fatih Özkal Şiirleri - Şair Fatih Özkal

Taş Duvar,Parmaklık,Çelikten Yelek Zindanın Tarifi Zor,Anneciğim Yalnızlık Acısı,Ateşten Gömlek Hasretin Gönlümde Kor,Anneciğim Bir Kabus Uykumu Böler Her Gece Kaleme Alayım,İnceden İnce Birde Sen Dinle,Ölümdür Bence Rüyamı Hayra Yor,Anneciğim Önümde Dar Ağacı,Yaşlı Yolundan Bir Cellat Tutup Çekti Kolumdan Kalın İp Atıp İnce Boynumdan Sualsiz Astılar Bil,Anneciğim Bundandır Ümidim, Hep Böyle Kırık İçime Gömülü Kaldı,Hıçkırık Mektubum Kesilir,Gelmezse Artık Hakkını Helal Et,Anneciğim Bu Rüya Hayra Çıkmaz, Bilirim Takatim Olsa,Kaçar Gelirim Kaderim Buymuş Başka Ne Derim ALLAHa Emanet Ol,Anneciğim. Yüzünde Tebessüm Kal,Anneciğim Fatih ÖZKAL

Bu Nasıl Oyundur Bana Öğretsene Büyüklerde Oynuyor Bak İşte Babam Her Yanı Kanlar İçinde Elinde Eski Bir Sapan Neden Yıkıldı Evimiz Yenisini Yapmadan Oyuncaklarmı Getir Anne Bak Beni Ağlatmadan Ayşe kucağında Koşturuyor Annesi Hani O Da Oyun Demiştin Niye Ağlıyor Hepsi Ahmedide Götürmüş Abisi Uzaklara Sakat Ablasına Sordum Gelmeyecekmiş Bir daha Bir Ben Kaldım Burada Bir Ben Gidemedim Bu Nasıl Oyundur Anne Bu Oyunu Hiç Sevmedim Neden Misketlerim Kırılıyor Elimde Çok Sızlıyor Ellerim Hep Yara Bere İçinde Başından Beri İzledim Oyun Bİtti Gün Oldu Akşam Bana Yalan Söyledin Niye Gelmedi Babam Giden Arkadaşlarım Güya Gelecekti Oyun Değilmiş Bunlar Anladım Ki Gerçekti Nerde Adalet Nerde İnsan Hakları Köpeği Utandırır Bunların Yaptıkları Bir Ben Kaldım Burada Bir Ben Gidemedim Bu Nasıl Oyundur Anne BU OYUNU HİÇ SEVMEDİM! Fatih ÖZKAL