Fatih Ne Demişti Şiiri - Fatih Güler

Yan yana geldiğim ilk gün
Güneşin mutluluk gözyaşlarını döküldüğü gündü
Kelimelerin intihar ettiği gündü bugün
Yada herhangi bir gündü
Yirmi mart, yirmi dokuz ekim
On sekiz şubat, sekiz temmuz
Sekiz kasım, on altı haziran
On sekiz haziran
Aha da gene yalnızım
Hayatın gönül hapishanesinde
Ne mi yazdım boş verin
Arada uzun hava çektiriyorum kalemime
Sadece o kadar
Benim hissime, yaşadıklarıma, yaşayacaklarıma
Yaşatacaklarıma kimsenin aklı ermez
Sevdiğim, saygı duyduğum, nefret edemediğim
Saklıdır gönlümün defterinde
Yani herkes gelirken
Ben çoktan dönüyordum
Yolda karşılaştık sizle
Ben sizi gördüm
Hiçbiriniz görmediniz beni
İstanbul seni çok seviyorum
Görmediğim boğazınla camiini değil
Gördüğüm kara kaşınla kara gözünü
Pamuk elinle şirin burnunu
Tatlı yanağınla rüzgar saçını
Evet onu çok seviyorum
Fatih ne demişti sana İstanbul
Koca han adaşım olur hatırlatırım
Ey bütün güzelliği
Bağrına basan İstanbul.