Fâtih Nâme Şiiri - Ömer Albayrak

Yaratıkdan, Yaradan’a uzanır,
Bizim gönlümüzün karasevdası.
Bu yolda ölenler bile kazanır,
Gonca güle benzer aşkın yarası.

Med-cezir raksında hayat denizi,
Her tufanda Nuh’un gemisindeyiz.
Sev diye yaratmış Yaradan, bizi
Yunus’ca bir aşkın pençesindeyiz.

Vuslat kılavuzu Hazreti Kur’an,
Leyle-i kadr-de inen mucize.
Ezelden, ebede götüren iman,
Sayesinde güldü bahtımız yüze.

Veda Hutbesi’nden gelir deseni,
Bünyemize giydiğimiz libasın.
Kankardeşi bildik Hakkı seveni,
Kalbden, kalbe gider yolu ihlâsın.

Bezm-i Elest’deki “AHD”e vefamız;
Şehâdet imzalı ikrâr senedi.
Nefs emmareyle olan kavgamız,
Kan davası gibi bitmek bilmedi.

Kabe’yi gönülde, kalbde taşıdık,
Kıtalara çil çil minarelerle.
Bir “Müjdeyle” çağlar açıp, kapadık;
Fetih namazları kıldık Fatih’lerle.