Her zaman şiir yazmaj istemişti karar verdi şiirlerini burda toplayacaktı
Ansızın yapayalnız kaldığı zaman öğrenir insan
Sevmeyi sevilmeyi
Hislerini kaybettiği zaman öğrenir insan
Aşkı sevdayı
Ölümün kıyısına yaklaştığı zaman öğrenir insan
Hayatı yaşamayı
Bana kendi yoluna git diyorsun
Ben nasıl gurbete gidebilirim ki
Bana beni sevme diyorsun
Ben nasıl başkasını sevebilirim ki
Bana bu aşk imkansız diyorsun
Bazen öylesine bir seversiniz ki
Sevmek için sevmezsiniz ama
Yasak savmak için değil öyle
Hiç çıkar olmadan
UmutSuzca
Bana kendi yoluna git diyorsun
Ben nasıl senden gidebilirim ki
Bana beni sevme diyorsun
Ben nasıl başkasını sevebilirim ki
Bana bu aşk imkansız diyorsun
Bir masalın kahramanı değildik
Hele hele beyaz atlı prensi hiç değildik
Öyle atımız felanda yoktu hani
Gerçi ben masalları hiç sevmem ki
Ben sadece seni severim
Ben yirmiyedi yaşındaydım
Hayatımın baharındaydım
Hayallerim vardı
Umutlarım vardı
Ben yirmiyedi yaşındaydım
Beraber yaşlanalım
Çocuklarımız büyüsün
Şöyle Güzel bahçeli bir ev yapalım
Çiçekleri renkli renkli
Hani sen papatyaları fazla seversin ya
Gel o zaman Papatya ekelim bahçemize
İnsanın böyle dostları olacak
üzüldüğünde üzülecek
Sevindiğinde sevinecek
Arkandan sorgusuzca gelecek
İnsanın böyle dostları olacak
Ciğerin öyle yanacak ki
Kokusunu alacaksın sevince
Kalbin öyle dağlanacakki
İzleri kalacak sevince
Hiç ümidin olmayacakki
İmkansız seveceksin sevince
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!