Bir gün olur, kazara sen’de yersin!
Acaba bu neyin; Nesidir dersin?
Herkes bunu, hakkıyla bilsin
Sadık dostundan, acı söz yersin
Güvenme dünyada, paraya pula
Asla kata uyma, düşme kötü yola
İyi insanlarla, gitmezsen doğru yola
Bir gün sende, hayatın kazığını yersin
Zamane insanları’na, sırt dönülmez
Nereden ne gelecek, asla bilinmez
Kimine görünür, kimine görünmez
Şeytanlaşmış insandan, kazığı yersin
Bakıp da sureti, güler yüzlüdür deme!
Her önüne konulan, yemeği yeme!
Sakın ha; Tahsin Koç demedi deme!
Ağu’yu altın tas içinde, balla yersin.
Ankara-22.11.2012
Tahsin KoçKayıt Tarihi : 8.12.2012 15:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!