Fatih Küçükbaş Şiirleri - Şair Fatih Küç ...

BAL ARISI VE SEYAHAT

Rabbin bal arısına vahy etti….

Bir düş gördüm irkildi kanatlarım
“Ya Aziz Ya Aziz” ile çile doldururken kovan,

Alnına kim koymuş bu ateşleri Sabaha dek yanıyorsun aybalam Dilinde gecenin bütün düşleri Uyuyorum sanıyorsun aybalam Saçların dökülmüş pembe yüzüne İlahi bir şefkat inmiş gözüne Mayhoşluk bulaşmış şirin sözüne Söyle kimi anıyorsun aybalam Saklambaç oynadığın şu gölgeler Gariptir şimdi sanki her yerdeler Gözünde incelmiş kalın perdeler Gölgeleri tanıyorsun aybalam Bir melek olup da binbir ülkeye Veyahut sıcacık şirin bir köye Babam da benimle gelir mi diye Babanı mı deniyorsun aybalam Ateşler içinde serin uykular Kızıma ferahlık verin uykular Çağırıyor seni derin uykular Sen babana dönüyorsun aybalam

Kayınca gözler belirsiz bir yöne Belirir yüzde lahuti korkular Takvimler not düşer tarihi güne Yarım kalır bitmez denen şarkılar Nedir hayat? Yaşamak? nedir dünya? Allah’a ince bir perdedir dünya Bir güzel kız suretindedir dünya Lakin cenazeni yaşlılar kılar Eşi,dostu hep ağırlar mezarlık Altında başlar çetin bir pazarlık Sökmez şan,şöhret,şairlik,yazarlık Kalem kaldırılır başlar yargılar Kürekle toprağı atarken beyi Uhrevi rüzgarlar sarar haneyi Evlatlar mal bırakmayan anneyi Anneyi de iki melek sorgular Dağılırlar kabir ne der takmadan Hızlıca arkalarına bakmadan Henüz daha mezarlığı çıkmadan Faniler ölümsüzlüğü kurgular

Hüsn-ü cemalin Yusuf’tan yadigardır Efendim Firkatin mi? Ehl-i aşka ah u zardır Efendim” Nice demdir şu gönüller hep senden bahis açar Yad-ı cemilin feleğe intizardır Efendim “Levlake Levlak” dedi Yezdan açtı alemi Nice alem aşkına bir pazardır Efendim Sen kadem basasın diye halk etti alemi Hak Bastığın yer ki firdevsdir, hoşnigardır Efendim Takdir de edemez kadrini ne levh ne de kalem “Kün fe Yekün” den bu yana bizardır Efendim Gün döner aşıkların yürekleri çatallanır Efsunludur her bakışın zülfikardır Efendim Bağ-ı cinan olsa yoktur Hak katında kıymeti Çıktığın ah! Uhud olsa lalezardır Efendim Ne varsa Sana dair hep baş üstünde taşırız Sakalından tek bir tel bin bergüzardır Efendim Sen varsın diye varız Sen yoksan biz de yokuz Nam-ı Celilin yoksa her yer mezardır Efendim

İSTANBUL


Nefh-i ilahinin neşvesi, bir sesidir adın
Ehl-i semanın sath-arz’a busesidir adın
Kabe olmasa –haşa- sensin kıble ey İstanbul

İLK NAAT

Henüz balçıktım…
Firdevs cennetinde nurun parlıyordu.
Bir koşu “yasak ağaç”ın üstüne çıktım,
Yemyeşildi yapraklar vecd içinde,

Dedi “ben var gerdanının üstünde Bunca yıldır görememişim hayret” Dedim ki ah yarim sonunda sen de Bendeki “sen”i fark ettin nihayet Ne efsunluymuş bakışların meğer Gözlerin ok olmuş kalbime değer Sabaha dek kalacaksan eğer Öleyim sevdiğim sen beni seyret Issız bir yerlerde kalsın mezarım Sen gelene dek ağıtlar yazarım Lale,sümbül olsa kalkar bozarım Senden diken gelse kabulüm,evet Tek dileğim o ki Rabbi Kerimden Başka şey sormasın bana yarimden Mahşerde billahi kalkmam yerimden Sen gelip elimden tutmazsan şayet Mutlu ol bu senin günün deseler Bunca nimet hayret kimin deseler Gir de bak yarısı senin deseler İstemem güzelim sensizse cennet

Cebimde kalmışken sayılı günler Takvim yaprakları ne söyler bana Dünyayla ilgili bütün hüzünler Kavuşmama engel değildir sana Sen çağır su gibi coşar gelirim Hasta yatağımdan koşar gelirim Bir iki gün daha yaşar gelirim Sensiz burda hayat zulümdür cana Meftunuyum bana gel diyen sesin Söyle ey melek sen Azrailmisin? Sorsan ki bana kalmak istermisin? Aklımdaki her şey gitmekten yana Saatler seheri bulduysa anne Vedalaşma vakti geldiyse anne Gözlerin eğer ki dolduysa anne Ne olur dönüp de bakma arkana

İbrahim’im ol yeter ki başımda Gökten Cebrail gelmese de olur Kurban olduğumu bu genç yaşımda Senden başkası bilmese de olur. Beni sana kurban etse yaradan Çekilsin Cebrail,İsmail aradan Senin ile ölüm bile sıradan Hayat ne gülüm? gülmese de olur

Bakışların bir çala Türkistan’ı andırır
Gözlerin “beyaz zambak” gibi narin ve ürkek
Ah Süveyda! Efsanen tarihi kıskandırır
Fakat bugün ayrılığından bahsetmem gerek
Bakışların bir çala Türkistan’ı andırır