Kondu adımız, okundu kulağımıza ezanımız bitmeden bak verildi selamız...
Ay yanığı bir gecede
Yirmi dokuz harf var, yüreğimin ortasında dizğinlediğim
İçimde tersi düz eden bir yara var
Küf tutmuş bedenimde yıllar yılı gizlediğim
Sorma bana ne olur marifetten değil bu sessizliğim
Menekşe kokusu aramaktan araftayım
Bilirmisiniz dedim, biliriz dediler;
Serden değil, yardan vazgeçtiler
Utanmadılar, üstelik birde yalan söylediler
Aşk denilen şeyi işte böyle hiç ettiler
Önemi yoktu zaten , zayi ettiler batınen
Gözleri zaten buhranlıydı gökyüzünün
Bahanemiz;
Yağmurlu bir persembe sabahına denk düşmekti sadece
Çatıların kiremitlerine çarpıp savrulan her bir damlası
Sessizliğimiz oluyordu ancak çığlık çığlığa
Karıştırıyordu hayat bizi birbirimize
Uslan gönül
Ey uslanmaz gönül
Kaçıncı soldurduğun çiçek bu
Soğuk ellerini çek üzerinden
Dokunma bu kutsalın rengine
Halel getirme Rabden gelen bu emanete
Zemheri bir kışın ortasıydı seni ilk görüşüm
Kalbimm,
O titrek, kırılgan ve de yorgun olan uzuv
Biliyorum seni o`sun sen
Ve bile bile lades oluyorum sana
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!