Fatih 'in Emaneti Şiiri - Esma Şafak

İstanbul bir kız misali,
henüz taze bir gelin
kimi zaman durgun,
kimi zaman hırçın
zil çalar etekleri.

İstanbul içimde bir ince sızı
kırılgan, ince, zariftir yapısı
yoktur, değerinin bir ölçütü
paylaşılamayan bir mirastır
fatihin emaneti.

İstanbul gönlümün başkenti
sevdaları yutan şehir
her iki yakasında bir hicran var
kavuşamayan kol düğmeleri misali
yolcuları var her daim.

İstanbulun saçları karışmış
kaşlarını çatmış İstanbul
mevsimin ayazında kalmış
kirpikleri üşümüş İstanbulun
bağrında bir ağrı var söküp atamadığı

bazen ağlar İstanbul hüngür hüngür
sel olur akar gözyaşları
bazen gününü gün eder dolu dizgin
hem bazen bir çocuk kadar neşeli ve masum
hem bazen bir çocuk kadar inatçı ve hırçın

İstanbul yataklık eder
hem velilere ve zatlara
hem de kan emici bir düşman olan
mafya ve bataklıklara
binbir çeşit alem var İstanbulda

hey gidi İstanbul hey
bağrında yatan vatan evladı,
ki çogu Osmanlının ecdadı
sen ki gönüllerin baştacı
alamaz kimse seni, vermeyiz ele.