sen beyaz güvercin
konar göçersin
bir aşktan diğerine
bense ayrılıkları sayıklamaktan
adını unutmuş yorgun bir şairim
fakat çok iyi bilirim
yakalarına gülen resmim iliştirilmiş insanlar
ağlayarak geçtim aranızdan
görmediniz..
tanrının peşine düşenim şimdi
şiirlerimi yazdığım kağıtları
akrebin zehrini kanıma kattım
mürekkep oldum adresine ulaşamayan mektuplara
bilmem kaç postacının ellerinde parçalandım...
söz verdim
son günümdü
ansızın bastıran yağmurlar ikliminde
rastladım sana
şemsiyelerinin güvencesinde
sevdiklerim
cenaze merasiminden dönüyordu
bir tabutun ağırlığı inmiş omuzlarından
bir çocuk parkında öğrendim aşık olmayı
salıncakta sallanırken
ya da kaydırakta kayarken değil
bir ucuna oturup boş bir tahteravallinin
çocukluğumun yere vurduğu her an
karşımda oturan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!