bu nedir ey deli gönül
hüsranmıdır sevdanın adı
korkuyorum artık korkularımdan
adım adım yaklaştıkça
benden uzaklaşan
bir ben var senin yüreğinde mahkum olan
tutku ve özlemin olduğu yerde
sen ne kadar istersen iste
vaz geçen sen olabilirisn
ama ben..
sevdama ihanet edemem
namlunun ucundaki mermi gibi
ne faydası var ey deli gönül
niye bu kadar çırpınıp duruyorsun
bak işte
kimse yok yanında yalnızsın
kimse yok etrafında
kendine hükmetmeden
bu yalnızlığın sonu yok
ey giden sevgili
sevdamı ayaklar altına alıp
çiğnediğin o tozlu yollar
elbet birgün senin dönüş yolun olacak
ya beni yada kendini yok say bu dünyada
elimde bir kağıt
düşüncelerimde mahkumum
ve şuursuzca kelimeler dökülüyor kalemimden
mutluluk vitesten atmış
son sürat uzaklışıyor benden
umutlarıma ezber bozan acılar hakim
daha büyümedimki
hayatı ilk karşıladağı anda ki gibi yüreğim
bir çift gülen gözün müptelası oldum
serum gibi işledi vücudumun her yanına
şimdi ise; söyleyemediğim yalanım
ağlayamadığım mendilim
yüreğimdeki kırmızı kesiklerin gölgesinde kaldı acılarım
bu gece gökyüzünden yıldızları koparım aldım
nota diye dizdim sazımın tellerine
tatmadığım hangi duygu kaldı bilemiyorum
ölümün kokusu sis bulutlarının arasında
sinsi sinsi gezinirken
aşk elde kalan yoksulluk gibidir,bazen mutlu eder seni
bazende yaşamak istemez onu başından def etmek istersin
hırsına kapılır insan (mahvolacağını bile bile)
aşkına inanır insan ardına bakmadan gider ucunda ölüm olsa bile
yare yanmanın ona tutulmanın onu özlemenin adına aşk demişler
aşkı nasıl yaşamak istersen o an öyle yön verirsen benim hayatımda ol
ben senin varlığına;
toprağın suya muhtaç olduğu gibiyim
o bulut gözlerini bir gün görmesem
güneşin ışığında karanlığı yaşayan biriyim
benim sana olan sevdamın adı yok
ben seni aldığım her nefeste yaşıyorum
öyle çok seviyorum ki seni
ne kışın soğuğu
nede sonbaharın ayazı
güneş yakmadı beni senin yaktığın kadar
sanki gözlerinde
başka başka dünyalar saklı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!