ölüyorum yakınımda kimse yok
feryadediyorum sesimi duyan yok
yok hemde hiç kimse
daha iyi anlıyorum
allahım bir sen varsın
her yerde sen
Ay ufukta parlayınca
Yıldızlara bakıp ağlayınca
Belki eski günleri yaddediyorum
Çocukluğumu,ailemi özlüyorum
Bana çok çektiren ağabeyimi
Yine seni düşünüyorum.
Sağnak yağmurlar altında içiyorum
Meze mi? Ne gerek var
Acılarımla içiyorum
Her yudumda onlardan ekliyorum
Arkadaşlar mı,hatıraları seçiyorum.
Bir keçim olsun inatçımı inatçı.
Saçları kıvırcık,gözleri siyah bir keçi...
Onu öyle çok seveyim ki
Herkesin yanında öveyim,
Kurban gelsin kesmeyeyim
Keçimden hiç vaz geçmeyeyim.
Ölmek:Ruhu özğür kılmak.
Yaşamak:Bedende esir olmak.
Ben,özgür olmak istiyorum
Bir kalıpta olmak değil! Kalıptan çıkmak…
Sadece kalıba hapsedilmemiş insan;
Paraya esir,insana mahkum,
Seviyorum seni Latife!
Sana şaka gibi gelebilir,bu aşk.
Gel birde benim tarafımdan bak.
Göreceksin,seni nasıl sevdiğimi.
Uğruna neler verdiğimi:
Aklımı zayi ettin
Ölüyorum,uzakta bir yerde
Gözlerim kapıya takılı kalarak,
Belki gelirsin sanarak
Bir ses duymak istiyorum:'Bende seviyorum'
Soğuyan ellerimde bir sıcaklık hissediyorum.
Belki de öyle istiyorum
Karşıki tepelere ışık vursa
Sana bu satırlarım hatıra olsa
Yapraklar hüzünle dolsa
BENİ HATIRLAR MIYDIN?
Oradaki dağda çiğdem açsa
Dar,karanlık sokakta ışık.
Karanlığı delen bir çığlık,
Ardından karanlığa karışıp giden hıçkırık.
İstanbul,zordur sevene ayrılık.
Sanadır bunca hasret,bitmeyen çığlık.
Anla beni İstanbul,ağla benimle.
Yaralar kapansa da izleri kalır.
Yaşanmış güzel anılar mazide kalır.
İnsan karşısındakini hala dost mu sanır?
Kuyruk acısı olan intikamını elbet alır.07.08.2010
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!