Fatih Can Akyüz Şiirleri - Şair Fatih Ca ...

Kim ki
Güleç yüzlü
Sevdalardan utanır

Utanma susar
Gülüşte kahır

Deme ki
Mevzumuz derindir
Hayırsız şafaklara çıkar umarsız bakışların

Deme ki
Boşadır böyle yanıp yakılıp

Nerede sevdiklerin
Sen neredesin

Hep ölür
Ve ille ölür
Ciğerinde susan sesin

Ola ki
Bir dağ rüzgarı
Gelir
Kayaları okşar

Ola ki

Yürüdükçe mahzunlaşır
Yüreği yolculuk kaldırmayanlar
Bir ıslık ol ki
Türkünle anımsansın
Meyvesi özgürlük sunan ağaçlar

Gölgesi olmayan bir şeyler geçiyor sokaklardan.
Zulmün gölgesi olmaz bilesin.
Zulüm ışığa dayanamaz çünkü.
Bir parla ki,
Gerisi ardından gelir.

Sözcükleri sen yarattın.
Senin acından ve sevincinden
Döküldü renkler tuvale.
O,
Kayalara oyulmuş dimdik beden aslında senin
Şimdi karşındaysa

Mevsimler gelir geçer
Kiracıları değişir dünyanın
Ama
Kimse senin gibi sevemez
Bahçedeki nar ağacını
Düşün ki

Ayrılıklar,
Her zaman
Korkuludur.

Bir silah gibi ufka dalar gözlerim
İnan ki,

Gün ki
Sizden yanadır
Yeter ki farkına varın sevdaların
Yeter ki
Düzene uyan cümleler kurmayın