Yaşayabiliriz sel ormanında bir yazı
Bu soytarı benliğimiz yenilenir.
Anlıyorum yüzünün ürpertisini,
bizi annem büyüttü,biz acılarımızı.
Koşabiliriz pencereden atlayıp / gözlerimizden
Sen hiç denize dokundunmu geceleri
Annenin saçlarını ördünmü onu yitirmeden
Güneş açtımı yüzünde ölümü düşündüğünde
Ayrı coğrafyalar çizdinmi yanlızlığa.
Ben seni sen yokken severim yağmurcu
Üzerinde tepindiğin oldu aşkın adıyla
yıprattığın oldu ve hiç ağlamadan
anladığın.
(ikimiz sokak çocuğu açlığındayız
varsay ölüm ikimize basit bilmece)
Olmayınca sen parmaklarım titriyor
sesini istiyor canım/gitmeliydin
soğuk iklimleri içime bırakıp
içinde huzur.
şehirler kurup şehirler yıkmalıydık
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!