Kurumaya yüz tutmuş değerlerimiz,
Arttıkça artıyor, meğerlerimiz,
Bu böyle giderse eğerlerimiz,
Eksik olmaz, olmayacak gardaşım...
Önceliğimiz hep ''insan'' olmalı,
İki küçük kardeş var, engelliler doğuştan,
Evleri yıkık, dökük daha beter koğuştan.
Felçli olduğu için elleri ayakları,
Arkadaşları ancak, divandan yatakları.
Padişah demiş idi, sıhhat cihana bedel,
Gariplerin çektiği, şüphesiz ömre bedel.
Teoman, Mete, Attila, Kül Tigin ve Bilge Kağan,
Satuk Buğra ve Alparslan, Melikşah, Şah-ı Süleyman,
Osman, Timur, Fatih, Yavuz, Kanuni, Abdülhamit Han,
Mustafa Kemal Atatürk; Tarihi onlar yazmışlar,
Haritalar değiştirip, çağ kapatıp çağ açmışlar,
Öldürülebilmiş ancak, asla mağlup olmamışlar...
Sustum;
Duvara yasladım hüznümü.
Pustum;
Geçmişimi astım, yıkayıp.
Kustum;
Pipetle besledim özümü.
İndirilen dinden gayrı, uydurulan bir din mevcut,
İslam'daki yozlaşmayı, nasıl kabul etsin vücut,
Yalnız Allah'a olmalı ve yalnız Allah'a sücut,
Sahabenin gençliğinden, bugüne eser kalmamış.
Roman, Hikaye ve Şiir, esir düşmüş magazine,
Tanrı dedikleri, taştan bir puttu,
Cehalet, bir nesli böylece yuttu,
Leheb'ler, Cehil'ler halkı uyuttu,
Muhammed'ül Emin gelene kadar...
Gömdüler kızları, ah! Diri diri,
Nabza göre vermeyince şerbete dozu,
Aldanma kimseye, yaksa da pozu,
Zamanında kullanmazsan eldeki kozu,
Dumanla karışık, yutarsın tozu...
Yaşananlar sonrası, artık geliyor gına,
Bıçak, kemik hikâye, kılıç sığmıyor kına,
Olanları seyredip, kına yakan var, kına
Bir adım atma sakın, sen gel sadece kına!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!