Fatih Akardere Şiirleri - Şair Fatih Aka ...

Aşık olduğum kadın size benziyor, o da ilk gördüğümde yüreğimi yakmıştı; şarkılarıma karışmıştı. En sevdiğimiz şarkıları deniz kenarında söylerdik bazı geceler.
Yazılarımda gölgesi vardı hep, onu anlatmaya çalışırdım her gece, sonra gün ışığında gözlerine sererdim onun. Düşlerimde tüm gerçekliğinle salına salına gezerdi, ben onu izlerdim odamın karanlığında. Onunla bir gelecek görürdüm o karanlığı yırtarak. Sigaranın zararlarını birbirimize uzun uzun anlatır sonra bir sigara yakardık; kimse görmeden, yasak yerlerde…
Uzun uzun ıslıklar çalardık biz, gördüğümüz her karanlık dehlizlerde. Ben ıslık çalardım o dinlerdi, o çalardı ben dudak kıvrımlarını incelerdim.


Pardon ama;

Bütün sokaklarını karartıp istanbul'un, gölgemi alıp yanıma gezesim var boş caddelerde, sigaramın ucunda ki kızıllıkla aydınlatasım var.Ortalığı alev alev yansın istiyorum her yer sen yoksun bu gece kararsın istiyorum istanbul, kimse olmasın istiyorum bu caddede, sen yoksun çünkü senin olmadığın yerde başkasının ayak izinin ne işi var..

Bedenim ne kadar yaşlı gözüksede,
Düşüncelerim hala genç...
Ve gülüşlerim, bir su kadar berrak gözüksede,
Yeni açılmış 70'lik rakı kadar anason kokar ruhum...

Bir uçurtmam olsun…
Sen gelince yanıma beraber salalım onu gökyüzüne. Tutalım beraber ipini sonra ben gözlerine bakayım sen uçurtmamızı izlerken. Ben şarkılar fısıldayayım kulaklarına, gün ışığına inat gözlerimi hiç kırpmayayım…

Bir uçurtmam olsun…
Sen gelince! Gökyüzünün mavisinde dolansın. Bir yeşil kırlardan izleyelim onu, kuşları peşine taksın bulutların arasından. Geçsin sevdalı yüreklere kılavuzluk etsin...

Bir paragraflıktı yaşam okudum, yaşadım ve yazdım ve öğrendim ki aslında hiç bildiğim gibi değilmiş hiç bir şey ne kadarda yanlış tanımışım insanları bir çok yazım hatası gibiymiş hepsi içlerinde anlamlı cümlelerdi vardı fakat, kötüye çalan sözler daha da çoktu yanlış cümlede olan arkadaşlar yanlış yazılmış okunmuş kadınlar oysa ne gizli öznelerde aşklar yaşadım sıfat tamlamalarında x'i anlattım ama hiç birinde gerçek bir mutluluk kelimesinin altını çizerek yazmadım.Hüznün acının yanına kondu adım en güzel düşlerimi sunmuştum oysa ki insanlığa herkese olmasa da sevdiklerime kimse anlamadı anlayanı değer vermedi kimse bilemedi ne çektiğimi görmezden gelinen küçük bağlaçlar gibiydim halbu ki anlamım büyüktü farkedilmiyordum ne yapsam ne etsem farkedilmiyordum.Gizli öznelere sakladığım aşkların çoğunun özel ismini büyük harfle başlatıp yazdığı bir sevgilisi vardı veya geçmişte gölge yapıp bugün hala benim bile giremediğim bir cümlede bulunmasını sağlayan bir kaç hatırası vardı eski sevgiliydi çünkü ne kadar kötü olsada o cümlede olmalıydı ama ben o cümleye giremicek kadar iyi biriydim halbuki çok kötü birisiydim kötü olmasam bile kötülük düşünmeye başlıcam artık çünkü başka türlü kimsenin aklında bir yerim olmuyor denize atmaktan sıkıldım iyilekleri kötülük yapıp hafızada kalayım belki bir gün bir cümlede benimde adım geçer hah derim işte bu da benim yaptığım.Platonik cümleler kurdum aşk'a sevdiğim kadının adını yazamadım şöyle en kalın puntolusundan en italiğinden anlatamadım onu çünkü hep hazır olmayan biri vardı hep birileri hazır değildi, peki kim hazırdı, peki bunca ilişki hangi hazırlıklarla başlamıştı mevsim midir bu zamanı gelince kar yağsın zamanı, gelince çiçek açsın.Bir paragraflıktı yaşam,okudum,yaşadım ve yazdım hep hüzünlü bir şarkının bir filmin peşine sıraladım kelimeleri gören duyan olmadı bilenler üstünden bir araba misali yol yapıp geçti cümlelerimi kimse üstünde bir mola vermeyi düşünmedi.Oysa ki karanlık odamda herkesler uyurken onları düşünen biri olduğunu hiç düşünmediler her gelen bir kaybolmuş gibiydi yolunu öğrenen gitti dostlarım sevdiğim kadınlar neden hala onları düşünürüm bilmem.Yalnız kalmak değil korkum anlaşılmamak neden herkes gelirken yanında bir hatırasını getirir iliştirir sözlerine bunu anlayamamışlığım vardır yıllardır herkesi dinledim içim içimi yiye teselli ettim onları ama kimse beni dinlemedi onlara göre yoktu derdim eminim anlatsam kötü olurdum en iyisi ben hep iyi kalayım onların gözünde nasılsa dönüyorlar bir şeklde yeni bir acıyla bana dinleyecek bir ben hep var.Bir pararaflıktı yaşam okudum yaşadım ve yazdım virgüllerim oldu bolca düşüneceğim sonra noktalarım oldu duracağım sanırım artık bitiriyorum son cümlemi bende nokta koyayım.Bu da benim kötülüğüm olsun..

Yine geç kaldım yaşama, yaşamaya...
Neden mutluluk bile zamanlı, neden herkes “Her şeyin bir zamanı var.” diyor? Nedir bu zamana yüklenen düşünceler, herkes mutluluğunu zamanamı yüklüyor? Yoksa sadece benim tanıdıklarım mı zamana sığınıyor, benden kurtulmak için? Mutluluk zamanlıysa sanırım ben her zaman ki gibi geç kaldım..
Hep derdim; içimden elbet birisi zamana bırakmadan gelecek bana, sanırım kendimi öyle kandırmışım. Hep yanlış anlamışım bu kadınları. Belki gözlerime ışıltı yerleştirirler diye beklerken bir gözyaşı yerleştirdiler, ama gözümden bir aksa elimden bin akıyor. Bu sitemde çünkü ağlamaya bile geç kalıyorum..

Ben aşklara bile geç kalıyorum! Herkesin ya bir ilişkisi oluyor ya da beklediği eski bir sevgilisi… “Neden benim de yok? ” diye düşünmüyor değilim. Neden diyorum, benim de beklediğim biri yok, neden ben de bana aşık olan birine anlatamıyorum eski sevgilimi? Bir tek ben mi unutuyorum eski sevgiliyi? Sanırım bir unutma işini erken yapıyorum, gerisine hep geç kalıyorum…
Ben seni yazacağım demiştim, içimin yangınıyla ben sana zaman vermedim. Ben zamanı sevmiyorum çünkü. Ne zaman bir şeyi zamanlasam geç kalıyorum. Sana da geç kaldım dimi? Söyle! Her şey güzel. Çünkü aşk yok, çünkü zamanı değil! Ahh... Aşk olmayacaktı dimi. Sana kurduğum cümlelerde...

Seni, kadehlerime doldurup doldurup içiyorum bu gece
Gözlerime hayalini çektim..
Dilimi lal ettim sana susuyorum bu gece
Sana içiyorum..
Seni düşlüyorum..
Güzelliğini akıtıyorum zihnimden, Beyaz sayfalara

Ne zaman gökyüzü kararmaya başlasa,
Aklıma zifir saçların düşüyor.
Karanlık sokakların karanlığında yürürken
Bir yanım seni arıyor,bir yanım gölgemi.
Sana kurulmuş,söylenmiş her cümlenin içindeyim.
Sen bilmiyorsun...

Şehrin en kalabalık caddelerinde dolaşıyorum, istiklalde… Belki sana rastlarım diye rüzgârı soluyorum, belki kokunu taşır diye bana… Vitrinlerine bakıyorum dükkânların, belki senin üstünden bir parça görürüm diye… El ele gezen çiftlere bakıyorum bize benzeyeni var mı diye… özgeleceğim ol istiyorum mesela, özgeçmişim değil… Seni arıyorum her yerde, belki saklanmışsındır diye, tek derdim biran olsun görebilmek seni…

Seni arıyorum..
Geleceğimin içinde, en masum düşümde, penceremin kenarında hep bir sen arıyorum… Yalnızlığıma eş bir sen arıyorum, gözlerinin deryasında boğulmadan yüzeceğim bir sen sahil kenarından kız kulesini izlerken yanıma bir çift göz daha arıyorum… Ben yıldızlara tek başıma bakamıyorum… Bende tutunduğun yer kadar,benim de tutunmaya ihtiyacım var…

Yokluğunda..
Her sigara yakışımda yavaş yavaş ölüyorum.
Ve seni sevdikçe seni içimde var etmeye çalışıyorum.
Aşk adına..