Lise öğrencisi
Dünyalar yıkılıyor
Dağılmıyor, ama parçalanıyor
İçime bin dünya sığdırdın
Biri parçalanmasa
Diğeri yer ile bir oluyor
Bıçak üstünde bıraktın beni
Yorgunum yine
Kırılmış kanatlarımı sararken
Düşen yaşlarımı silerken
Gözlerim dalmışken
Her halimi görmüş herkesler
Yorgunum ve bitmişim
Bir kış ve ilkbahar arasındayım
Hava benim gibi bugünlerde
Gidip gidip geliyor güneş
Ahşap bir bank üstündeyim bende
Küçük bir karınca gibi bekliyorum baharı
Soğuk yeterince çürüttü zaten yuvamı
Sonsuz bir sevgi besliyorum
Ruhumun derinliklerinde
Rüzgara kapılmış bir gemi
Dümende ise güzel ellerin
Sür beni, götür bahtına
Yağıyor yüreğim damla damla
Söktüler ve aldılar içeriden
Akıyor kan durmadan
Yağıyor içime senin yüzünden
Sen, siz, o, onlar
Bir yıldız bakıyor yukarıdan
Göz kırpıyor adeta
Parlaklığı göz karmaşası
Uzaklığı bin yıl aşması
Söyle bana niye böyle?
Hep uzak güzeller
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!