Durup dinlenmeden arandığımız
sendin içimizdeki ormanda, sen
sendin kaygılar içre andığımız
çevremize karanlıklar inerken.
Yüzyıllar boyu alev alev yandık
küllerimizden doğasın diye sen;
yeryüzü yenilensin diye artık
senin elmas üreten gençliğinden.
İşte bir çağı boğan kara düşler
ürküp kaçışırlar sen yaklaşırken;
biz yandıkça senin şafağın söker
ve orduların taşar güneşinden.
Kayıt Tarihi : 30.11.2005 18:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!