Fasulyeden Şiiri - Levent Bal

Yine kapandım sıkıca
hani açamadığında kenarından hava aldırılan kavonoz kapağı gibi sıkıca
veya hep özel günlere sakladığımız şarap şişelerimizin mantarları gibi...

yine düşlere daldım
bolca alıp nefesini sıkıca ağzını kapattığın zamanlar olurya
denizden vurgun yiyecek kadar tehlikelere...

yine saklandım yalnızlıktan
aradığımızda bulamayız, gözümüzü çıkartsada
veya artık elma dersem çık armut dersem çıkma denecek kadar sığ...

bir açılabilsem sana veya daldığım düşler gerçek olsa
o zaman saklanmam yalnızlıktan çünkü her saklanmalarım fasulyeden sayılır...