Ben güneşe aşığım
Yok başka ışığım
Kaynağım
Dayanağım
Güneşin nurlu memelerini
Aç bir bebeğin anasını emercesine
Tüm besinimi ondan alıp
Büyümeye
Olmaya
Onmaya
Yanmaya talibim
Şaşkın şaşkın bakma öyle
Ben bir fasulyeyim
Fasulye
Kendimi niymetten saydığım doğrudur
Cümle insan, değil Adem'in
Fasulyenin oğludur
İçinizdeyim
Hepinizde
Cümlenizin bir parçası var bende
Yoksa sen hiç fasulye yemedin mi?
Kayıt Tarihi : 7.11.2019 23:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!