& Fason Bir Çocukluk & Şiiri - Yorumlar

çocukluğa öykünen mısralarda buluşmuşuz dostum,sen fason bir çocukluk tarif ederken ben'yeşil tuttum bir Allah'demiştim..ne olsa o günlere dönmek var..hey

Fason bir çocukluktu benimkisi,
Milyonlarca masum gibi.

Kenar bir mahallenin,
Tozu toprağı durur hala,
Ütülü üzerimde.
Onun içindir sık sık,
Üzerimi silkelemem.

Beş kuruşunu,
Kurduna verdiğimi,
Ancak şimdi anlayabiliyorum,
Yarısı sağlam,
Keçiboynuzunun,
Tanesi onkuruş’ken.

Bir karakış ortasında,
Katılabilmişim hayatın,
Akışına…
Bu yüzden de hala,
Bir zemheri ayazı gezinir,
Güneyin güneşinde bile,
Ürpertili tenimde.

Bit’i de bilirim,
Bitmeyen düşleri de,
Dedim ya,
Fason bir çocukluktu benimkisi,

Hiçbir sitemimde adın yok,
Kalemimi bağışla,
Fason doğurmayı kontrol,
Edememiş,
Ey benim güzel Anne’m...

her şiire hüzünlenmem kolayca ama itiraf edeyim ki
yaşı indirdin gözümden hocam.
benim çocucukluğumdan farkı ne ki! bir çift çorabın biri başk a diğeri başka idi ilk okulumun ayaklarında
babamdan 10 kuruşta alamaz resim çizerdim 10 kuruşa sınıftaki arkadaşlara heyyyt be ...kısaca ne çocuk gibi yaşadım çocukluğumu ne adam gibi adamlığımı yüreğinize sağlık...saygım sevgim ile
list. +100

Bence hiç de fasom değil! Biraz hüzünle, biraz da gülümseyerek okudum. İnsana epey uzakları düşündürüyor.
Selâmlar...
İsmail Hakkı Cengiz