Minik yüreğimizi titretir,
Sazlarda gezinen faslı gülnihal.
Nağme nağme uzaklaştın,
Uçan hazan yapraklarıyla…
Kar beyazı tebeşirin
Karatahtalarda eridi,
Şu karşıda boş kalan yer,
Senindi…
Aradık,
Ağlayarak.
Umutsuzca hep seni bekledik.
Sabırsız kıpır kıpır
Uçuyordu
Kuş kadar yüreğimiz.
Ürkek…
Bugün 24 Kasım
Çiçekler demetlenmiş,
Sevgiyle yumaklanmış çocuklar,
Deste deste olmuşlar
Öğretmenlerine…
Sen;
Gelmedin,gelemedin öğretmenim.
Karanfiller ellerimizde kaldı.
Sonbahardı,
Daha düşmemişti yapraklar yere,
Sen bir öldün,
her birimiz bin kere…
Kayıt Tarihi : 22.7.2008 23:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!