Hicrân değil bu, yalnız bir fasl-ı muvakkattır, yârim,
Lâkin sensiz geçen dem, gönülde kıyamettir, yârim.
Bir karar ettik ki âh, vuslatı incitmesin,
Lâkin kalbe sor ki yokluğun nicedir, yârim.
Gece çöktü sîneme, sükût etti her nefes,
Seni her özlediğimde sevgilim,
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
Devamını Oku
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.




“Bu bir ayrılık değil,” Hicran kelimesi bile ağır gelir çünkü.
Bu yalnızca mütemadiyen sürmeyecek bir mevsimdir — fasl-ı muvakkattır.
Ama her ne kadar akıl bunun geçici olduğunu bilse de,
kalbin yaşadığı o ilk gün acısı bir kıyamet sarsıntısına benziyor.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta