Düşüp bezm-i elestten biz cihândan aşmaya geldik
Emeldir mâsivâ seddin yıkıp da taşmaya geldik
Bu dünyânın belâsı lutf-i Rahmân'dır bilen bildi
Belâ-yı aşka arzûmuzla ondan düşmeye geldik
Nebi Âdem cemâlullâhtan ayrıldı ayak bastı
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta