Fasl-ı Bahar Şiiri - İsmet Anik

Son baharı kim fısıldar ağaca
Yel aldıkça yaprakları dal ağlar
Yar elinden hazan gelse boğaca
Toprak ağlar kefen ağlar sal ağlar.

Tokat'tayım bir parktayım yalnızım
Yere düşen yaprak kadar halsizim
Sararmışım gazel gazel sensizim
Yoldan yola sürükleyen yel ağlar.

Fasl-ı bahar geldi geçti canhıraş
Bir temaşa börtü böcek pür telaş
Hepsi bitti ne yol kaldı ne yoldaş
Hancı ağlar yolcu ağlar yol ağlar.

Tecellidir bahar gider kış gelir
Yeşil sarı sonra beyaz hoş gelir
Vuslat olmaz bin bir türlü iş gelir
Çiçek ağlar arı ağlar bal ağlar.

Bitti artık mevsimlere çığ düştü
Her şey gerçek ne hayaldi ne düştü
Yolculuk var bu yol öze dönüştü
Arkamızdan heba olan yıl ağlar.

Hangi mevsim getirecek ki seni
Fasl-ı bahar dersen bozuk deseni
Ben söylersem ilk aklıma eseni
Bülbül gelmez gülistana gül ağlar.