Bir fasıl başladı az önce...
Işıksız dağların ardında...
Ekmek arası acı yiyen çocuklar...
Umarsızca oyun oynarlarken, kayıp sokaklarda...
Başımızı ne yana çevirsek bir yokluk...
Olmama hali yada yoksun bırakılma...
Hiç bitmeyen bir yoksulluk....
Başkalarının hayatlarına gizlice dokunma.....
Bir fasıl başladı az önce...
Hüzzam makamında......
Cüzzamlı aşklar için....
Kırmızı reçeteli yatıştırıcı kıvamında ..
Pişmanlık yaralı bir ceylan...
Usul usul son nefesine koşmakta...
Son fasıl başladı az önce...
Şubat Türkay
Kayıt Tarihi : 19.2.2022 22:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şubat Türkay](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/02/19/fasil-39.jpg)
Aydınlık hep karanlığı yener.
Tebrik ediyorum.
Kaleminize gönlünüze sağlık.
Nice şiirlere.
Esen kalın.
TÜM YORUMLAR (3)