Her gece yürüyorum bu yolları ardıma bakmadan
Bir ben, bir de müdavimim olan beton parkeler
O kadar sessiz, bir o kadar gürültülü
Sesim yankılanıyor kendi sesimde
Görüntüm ise raks ediyor benle
Bu haziran gecesinde
Ben ona mahkum
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta