Farzetki Şiiri - Mözgür Özbek

FARZETKi

farzetki serseri bir yağmurum
her damlasından sevgi yağan
tir tir titreyen sevdanın ıslaklığından
farzetki güneş gibi açtım
tüm hayallere umut olup doğan
bulutları dağıtıp sevdalı gönülleri ısıtan

farzetki dört mevsim benim
aşkı baharda yazda senle yaşayan
sensiz sonbaharda kışda gözleri yaş dolan
farzetki bir hüznün gölgesiyim
sevdası yüreğinde kor gibi yanan
adını bir ömür boyu unutamayan

farzetki gecelerde ruyayım
sabahlara umut esenlik serpen
sessiz sevda olup yüreğine süzülen
farzetki yüzünde bir gülümsemeyim
sevda bağında gül gibi açan
valığımla yüreğine neşe saçan

farzetki yaralı bir kuşum
tutunacak sığınacak bir yuva arayan
senle mutlu olmaya hayal kuran
farzetki garip bir pınarım
her damlası aşk diye damlayan
sevgisi yüreğinde çağlayan

farzetki hayattan bir romanım
sayfalarında sevdayı anlatan
özlemine asice kafa tutan
farzetki aşkın kitabıyım
kalemi aşkın sen olduğunu yazan
tüm solgun sayfaları resmin olan

farzetki duygulu bir şiirim
her mısrasında seni yazan seni anlatan
aşk sevda dökülen notalarından
farzetki dillerde bir şarkıyım
seni düşünen nameleri sen kokan
ömrünü uğrunda seve seve feda eden

farzetki mechulden bir mektubum
zarfın kapağında adın yazan
içinde aşkın gül kokusu olan
farzetki isimsiz mezarım
karanlık gölgelerde aydınlığını arayan
taşında çok sevdi sevdası uğruna öldü yazan

m.özgür özbek