Farzet ki sen yoksun artık dünyamda
Bilki yüreğim denizlerde alaboradır
Gözlerimi sağanaklar sarmış ıpıslağım
Sensizliği soluyorumdur hüznüm dinmiyor
Farzet ki sen çıkmışsın dünyamdan
Ne güneşin doğuşunu bekliyor
Nede batışını
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık