yaşantı konisinde monoton iç çekişlerin
kuram çürütmedi bende
erişme güdüsü ham hayal idin ilk
sonra hedefin doğurgadığı davranış oldun
dibek taşına başımı koyup
su düşürdüm aynı noktaya belki yüz belki bin
tek çiçekle bahar gelmez bildim
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Hoşolmuş.
Selamlar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta