yaşantı konisinde monoton iç çekişlerin
kuram çürütmedi bende
erişme güdüsü ham hayal idin ilk
sonra hedefin doğurgadığı davranış oldun
dibek taşına başımı koyup
su düşürdüm aynı noktaya belki yüz belki bin
tek çiçekle bahar gelmez bildim
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Hoşolmuş.
Selamlar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta