Farzet ki Benim Şiiri - Siyami Boylu

Dıştan güler içte huzur yoldaşım
Ne zaman ümitsiz olduk ki gardaşım
Bir sen varsın can özümde candaşım
Sen de gelmeyince yürek yoğruluyor

Yine akşam yine ufuk sarardı
Bunca hasret çektirecek ne vardı
Gözüm yolda gönlüm hayale daldı
Vuslata ermeyen canım yanıyor

Kalabalık gönlüm yalnızlığın da
Dün ne ise bugün, aynı yarın da
Umut kâf dağların arkalarında
Gözlerim semada seni arıyor.