Farzet ki Şiiri - Turan Yükseloğlu

Doğumla geldiğin dünya daha da gizemli,
Yemek, içmek, çalışmak gibi külfet bile yok,
Farzet ki; sevgili, aile, çoluk-çocuk da yok,
Kavga, haksızlık, adliye, asker, polis de yok,
Velhasıl, her şey gönlüne göre düzenli;
İnsan asalak olmaz mı, yaşam monoton?
Hayvanlarda bile aralarında mücadele var,
Yaşamaya zevk katar çatışmalar, kavgalar,
İş sahibi olur, polisler, hakimler, savcılar,
Üreme olur, hayata zevk katar çocuklar,
İstesen de, istemesen de yaşamda bunlar var,
Kaderini seveceksin, yazına boyun eğeceksin,
Doğduğun gibi, yaşayıp öleceğini bileceksin,
Varsa ötesi, ne olduğunu söyleyeceksin,
Yoksa kaderini sevip, yazına güveneceksin…
Döngü böyle, ölüme dahi üzülmeyeceksin;
Desem de, o da düzenin gereği, özleyeceksin.