Farzet Ki
Farzet ki, hayâldir gördüğün..
Hayâldir aklını firar ettiren;
Deli-Divâne, Mecnuna döndüren!
Dağlar deldirten...
Farz-et ki; gerçek değil,
Ruhâni bir Leylâ-dır
Yüreğine düşen…
Farz et ki;
Seraptır gördüğün!.
Azalır mı?
Biter mi? Sevdan..
O hâlde nedir meselen?
Nedir içinden çıkamadığın?
Güneşin cisminden kime ne?
Varlığını bilmek,
Hissetmek değil midir aslolan...
Gönlün hasreti, beklentisi;
Duygu deryasında “Boğulup Yitmek” değil mi?
Aldığın her nefes anlamlanıyor,
Ruhun kanat çırpıyorsa,
Varsın hayâl olsun Leylâ;
Olmasın cismi ne çıkar...
Hayâli, varlığından öte varlık değil mi;
Çoğaltıyor-sa seni yalnızlığında...
Mavi derinliklere yelken açmışsan;
İstemezsin düşlerinden uyanmak..
Karabasanın olur kalabalıklar!
Arz, ufalır,
Hayâllerinin sınırsızlığında,
Sığmazsın! Sığamazsın...
Bir kapı açılır Semâ’ya,
Becerin olur astral seyahat...
İçinde en güzel ırmakların aktığı,
Denizlerin en mavisinin kucak açtığı,
Martılara karıştığın bir Âlem;
Mutluluğun zirvesine erdiğin...
Cennet-i Âlâya döner mevsimler
Çekersin içine misk-i amber
Dolar zerrelerine, bahar...
Sarılırsın yağmura sımsıkı;
Sarmaşıklara nâzire...
Yaşarsın, ÂN içinde bir ASIR!
Zaman içinde ZAMAN...
Güneş seninle zâten
Gönlüne ayân...
Sus! Kal öylece,
Dağılmasın rüyân...
28.08.2011/ Metanet Yazıcı
Metanet Yazıcı
Kayıt Tarihi : 29.8.2011 22:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir günlük gecikmeyle şiiri güne getiren seçici kurulu, şiiri ve şairesini canı gönülden kutlarım sevgiler...
Kapat perdesini bakma maziye
Unut onu gönlün sevmedin farzet
Yetmez mi yıllardır yol gözlediğin
Unut onu gönlün sevmedi farzet
Bırak bu sevdanın bırak peşini
Kaybettin var olan bütün neşeni
Dindir gözlerinin hasret yaşını
Unut onu gönlün sevmedin farzet
DİYOR O GÜZEL ŞARKININ SÖZLERİ DE. BİR KALEMDE NASIL SİLİNİP ATILIR ONCA YAŞANMŞLIK...
Kutluyorum Güne çok yakışan şiirinizi ve değerli Yürek sesinizi Metanet hanımcığım. Sevgim, saygımla...
Çekersin içine misk-i amber
Dolar zerrelerine, bahar...
Sarılırsın yağmura sımsıkı;
Sarmaşıklara nazire...
Yaşarsın, ÂN içinde bir ASIR!
Zaman içinde ZAMAN...
Güneş seninle zâten
Gönlüne ayân...
Sus! Kal öylece,
Dağılmasın rüyân...........//
Konu mükkemmel,kurgu ise ona keza.Temel taşları o kadar titizlikle,o kadar imrenilerek oturtulmuş ki yerli yerine;şiirde dizeler bir bir okundukça insanın içinde şiire karşı olan hayranlık,tıpkı şiirin kendisi gibi coşkuyla akan çağlak dereler gibi akıp gidiyor,o hayal dünyasının derinliklerine doğru..Seçici Kurulu´un son derece isabetli seçimiyle 'Günün Şiiri' seçkisiyle taçlandırılan,duygu ve düşünce derinliğinin müthiş olduğu bu güzel şiiri ve Değerli Şaire Metanet Yazıcı Hanımı yürekten kutluyor selam ve saygılarımı iletiyorum..
Yoksa durduk yere Metanet hanım neden böyle bir şiir yazmış olsun,neden bazılarını divaneye döndürsün yada dağları deldirsin durduk yere.Siz hiç olmayana yada olması hiç mümkün olmayana aşık olan gördünüzmü\ ben şahsen hiç görmedim,peki o zaman neden kıymetli şairemiz her gördüğümüze serap yada varsayalım ki gerçek değil gördüğümüz diyerek geçiştiriyor,aslında bence bazı derin duyguları kamufle etmeye çalışıyor.
Bakın güneşin cisminden kime ne,diyerek ikaz ediyor,siz sadece onun varlığını bilin yeter diyerek,gönlünüz bir hasret deryasında boğulsada onu gelebileceği ihtimali bile aslında gönlümüzü ruhumuzu oyalamaya yeter demek istiyor.
Eğer aldığınız her nefes onun hayaliyle anlamlanıyorsa,varsın tümünden hayal olsun leyla ne çıkar,diyerek esasında sevginin kişiye kazandırdığı bir alem-i aşk olduğunu belirtmek istiyor.
Varsın en derin yanlızlıklar sarsın seni,onun varlığını hissetmek bile seni varlığında çoğaltıyorsa,senin için bitmiştir en kesif yanlızlıklar...
İşte bu mısra bile yetiyor ,şiirin nasıl orjinal bir duygu manzumesi eşliğinde yazıldığını anlamamıza.
Bu değilmidir aslında şiiri şiir yapan özellik,bu değilmidir,insanı bir nebze olsun,derin duygular eşiliğinde terkedilmiş bir evin eşiğinde bırakıvermek.
Bakın değerli şairemiz sevdalanmayı derin maviliklere yelken açmak olarak nitelemiş ve artık bundan sonra girdiğimiz her kalabalık bizlere adeta karabasan olacağını salık vermiş.
Tüm mevsimler birden cenneti alaya döner ve çekilen heer nefes adeta misk-i amber olur insan sevince,diyerek sanki bu dünyada bizlere cennette yaşamayı tarif edivermiş.
Ve işte anlık duyguların kendi kendini yok edişi,yani uykudayken görülen bir kaç saniyelik ruyadan uyanma hali...
İster bu duygular hissedilerek yazılmış olsun bu şiir isterse gerçekten bir rüya ötesi duygularla yazılmış olsun,bence her haliylede bir çoğumuzun duygularıne tercüman olmuş.
Metaner hanım yine bizi o şahane kaleminizle şaşırttınız,sizden ricam lütfen bizi şaşırtmaya devam edin.
TÜM YORUMLAR (28)