FARZET Kİ
Farzet ki
katarını kaybetmiş bir göçmen kuşum
kanadında hasret yüreğinde yar
öyle sulu sepken bir sonbahar
Gelip de
kan ter içinde dalına konmuşum
farzet ki
yavrusunu kurda vermiş ceylanım
sol yanında kan sızan diş yarası
gözünde yaş göğsünde süt sızısı
gelip de
kapında diz üstü çöküp kalanım…
…
farz et ki
ulaşmamış bir mektupsun sılaya
yağamamış yağmursun bir tarlaya
farzet ki
bir af emrisin dar ağacını bir geçe
kanayan barışsın bir kör belaya
farzet ki
bir helalliksin yetişemediğin
günahkar bir kulsun kıyameti bekleyen
farzet ki
bir bebeğin yanağında soğuyan öpücüksün
farzet ki kıran artığı yetim bir çocuksun
sen o yaralı ceren o kayıp kuşsun
farzet ki
obasız bir yurt yerinde gök boncuksun
yârini yavrunu yitirdiğini
ve bütün şiirlerini
bütün şarkılarını gömdüğünü düşün toprağa
ve şimdi
bir kez daha sil baştan al sen seni
de hadi
bir kez daha düşün kendini
ve şimdi
geriye çağır yüreğini
maviliğini yeşilliğini geri al..
Mahmut Nazik 30 12 2013 Mersin
Mahmut NazikKayıt Tarihi : 31.12.2013 16:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!