farzet ki hiç ayrılmadık
ne düşman oldu bana martılar
ne de adını ezberlettim hoyrat esen rüzgara...
farzet ki hiç ayrılmadık
ne gözlerim ağlamaktan kızardı
ne de yüreğimi kanattım...
farzet ki hiç ayrılmadık
ne kaldırım taşlarında oturup gelmeni bekledim
ne de gökyüzüne bakıp seni diledim...
farzet ki hiç ayrılmadık
son kez değilde,
ilk defa sarılıyormuş gibi uzun uzun sarıldık,
dudaklarımız seviyorum demelerimizden utandı,
ellerimiz ilk kez kavuşuyormuş gibi birbirinden hiç ayrılmadı,
farzet ki koca bir yalandan başka bir şey değildi ayrılığımız...
farzet ki hiç ayrılmadık
ne sen unutmaya yeltendin beni
ne de ben başka birine dokuna bildim...
farzet ki hiç ayrılmadık
ve sende benden başkasını hiç ama hiç sevmedin...
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta