Ondan sana hayır yoktu, bilmedin;
Aklın varken sen kalbine yenildin,
Ne yapsan da muradına ermedin;
Unut gönlüm, farzet ki hiç sevmedin.
Yıllar yılı hiç gülmedin, ağladın;
Hep boş yere yüreğini dağladın.
Sen bu aşkta gülüp mutlu olmadın;
Unut gönlüm, farzet ki hiç sevmedin.
Dağlar bile dayanmazdı bu yüke,
Düşünmeden atıldın sen ateşe,
Yeter artık ağlama hiç maziye,
Unut gönlüm, farzet ki hiç sevmedin.
Kayıt Tarihi : 4.3.2011 09:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necmettin Pek](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/03/04/farzet-ki-40.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!