FARZET Kİ!
Farzet ki! Hiç rastlamadın bana,
Hiç tanımadın beni.
Ya da hiç sevmedin…
Unut
Unut ve unutulanlar kervanına kat beni
Farzet ki!
Yaşamadık hiçbir güzellik,
Gülmedik acılara,
Ya da alay etmedik ayrılıklarla…
Farzet ki! O gün o yerde göz göze gelmedik,
Farzet ki! O gün o yerde aşık olmadık birbirimize,
Farzet ki! Sen ayrı bir memlekette,
Ben,ayrı bir memlekette.
Farzet ki! Tanışmamızın ne bir başı,
Ne bir sonu olmadı.
Farzet ki!
Bir rüya idi gördüğüm,
Ya da duyduğum bir masal.
Farzet ki! Bir efsane,
Farzet ki! Bir hastalık ama iyileştik,
Unuttuk,
Sildik,
Bitirdik,
Ve sonunda bittik.
Farzet ki! KÜÇÜĞÜM;
BEN HİÇ BİR ZAMAN CAN,
SEN DE CAN’E OLMADIN….
Kayıt Tarihi : 26.2.2011 00:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!